سالهای جوانی سالهای بسیار خوب و شیرینی است...روزگار احساس آزادی و سبکی به تمام معنا، روزگار جوانی ما چیز دیگه ای بود ، مثل امروز نبود ، ما دنیای مجازی نداشتیم صحبتهای ما و احساسات ما موقعی بازگویی می شد که در کنارهم بودیم ، بی آلایش و پاک و بی ریا بودیم ، ررود رو صحبت میکردیم کنار هم قدم می زدیم از عشق و آرزوهای خود می گفتیم و........

روزگار ما(من) روزگار دوستان خوبی مثل فریدن(دهیار کنونی روستا) آقا صادق حامدنیا، آقای اسماعیل روزه دار، آقای عظیم وحیدی راد(رییس اداره آب و ف روستایی فومن)آقایان عباس و عین الله شهاب،آقای قادر حقی، آقای مختار سلطانپور رمضان وحدتی ، نادر زحمتکش، ووووو......بسیاری دیگر که همه شان واقعاً خوب و با وفا و دوست داشتنی بودندو شمارشان زیاد است .....امروز همه این عزیزان هرکدام برای خود مردی شده اند و ماشاءالله بسیاریشان هم مسولیتهایی بر عهده دارند ....بنده هم که پس از سی سال خدمت بازنشسته سازمان بهزیستی استان  شده ام و مرور خاطرات میکنم ، شعر می نویسم وزندگی می گذرانم.....تا شقایق هست باید زندگی کرد......

یاد پهلوان حسن جهانتاب هم به خیر که خیلی کشتی هایش را دوست داشتم واقعاً انسان سنگین و با وقاری بود.

پهلوان فرج و ایرج زاهدی هم واقعاً یل بودند

کدخداهای ما هم که همشون به رحمت ایزدی رفتندو فقط یکیشون درمیان ما هست (منظورم جناب آقای رسایی فر )هستند

مرحومان : رهنما ، کناره گیر ، رادمنش، محبی، حقی،کدخداهای سالهای دورما بودند.

خدا رحمت کند کربلایی عزیز چیکاره را که نماد محرم در مسجد سَرَکه شولم بود

ما با یاد و خاطر این بزرگان و بسیاری دیگر از بزرگانی که اینک  میان ما نیستند زندگی میکنیم .....

جوانان امروز که دیگر اسیر موبایل و تلگرام واین چیزهای محیر العقول جدید شده اند......

زندگی باید کرد...تا شقایق هست

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: